Zoti fali shumë bukuri në botë Fali dete e male plot me bukuri. Mirepo krejt këto bukuri i zbukuroi Kur botës ja fali një femër si ty! Ta fali trupin kaq të shëndetshëm E të gjatë mjaftueshëm gati sa unë, Ta fali lëkurën të bardh si bora në male E syt e kaltërt të bukur si lumë! Të dha ftyrën kaq të këndshme Buzët e bukura njëra mbi tjetrën, Edhe dhëmbët bashk me hundën Qerpikët, faqet e vetullën! Duart e bukura dhe kaq elegante Ecjen e drejt, buzqeshjen plot drit e diell, Dhe flokët e gjata e natyrale Që ska të tilla në tokë po as në qiell! Zërin e ëmbël e të vecantë Që fjalët kaq ëmbël i shqiptonë. Dhe zemrën e madhe që ke brenda trupit Që Zotin falenderon, falenderon, falenderon! Pra të falemnderit o Zot Që vajzën që dua unë e bëre kaq të dukur. Dhe faleminderit për pjesën e saj të brendshme Që eshtë shumë herë më e bukurë!