Shokut tim

Harkun e mëngjesit pikturova shpejt

Dhe drejt xhamisë vija me nxitim

Gjithmonë ekam mall, kur e shoh

Përpara xhamisë shokun tim.

Ndaj si dje, sot edhe nesër

Sërish dua të vij me nxitim

Të përshëndetemi me aq dashuri

Dhe të rrim s`bashku me shokun tim.

Dorën e tij të nxehtë, shtrënguar t`a mbaj

Dhe sa herë jemi larg në fytyr vëj

Kur të jemi përmalluar ndonjëherë,

                                                         Nëpërmjet saj, të vij, të gjej!