Johan Wolfgang von Goethe: Muhamedi (a.s), pavarësisht se
civilizimi europian është ende në shkallën e parë, ai në këtë shkallë ka prekur
shkallën e fundit, dhe vërtetë është që jemi shumë larg atij. Padyshim, askush
nuk mund të kalojë atë në këtë garë, dhe poashtu kjo libër(Kur`ani) është shumë
prakti, dhe se gjithmonë do të ruaj rëndësinë e saj dhe do t`i mbledh popujt
rreth saj.
Thomas Carlyle: Njerëzimi më së shumti duhet të ndëgjoj fjalët
e Muhamedit(a.s), pasi fjalët tjera duken si fjalë boshe në krahasim me fjalët
e Muhamedit(a.s)
Jules Masserman: Muhamedi(a.s) ishte lideri më i madh i të të
gjithë kohërave.
Leo Tolstoi: Muhamedi(a.s) plotësisht meriton respekt.
Dostojevski: Pejgamberi i madh i Islamit është ngritur në
katin e Zotit, unë besoj me gjithë zemër Mihraxhit.
Voltaire: Do ti them shokut turk që ‘Feja jote duket se është
një fe për të respektuar, feja jote është fe fisnike’.
Bernard Shaw: Unë
hulumtova jetën e këtij njeriu interesant. Sipas mendimit tim, duhet të njohim
këtë njeri si ‘Shpëtimtar i Njerëzimit’.
Lamartine: Edhe pse lartësia apo madhësia e njeriut mund të
matet në mënyra të ndryshme, a ka njeri më të lartë se ky njeri(Muhamedi a.s)
Bosworth Smith: Kritikat që janë bërë për mënyrën e jetës
dhe karaterin e liderëve të ndryshë,, nuk mund të bëhen për Muhamedin(a.s)
Lane Poole: Njerëzit që e panë për herë të parë atë
(Muhamedin a.s), së pari dridheshin nga respekti, ndërsa ata që u afruan afër
atij e donin atë. Ata që e përshkruanin Muhamedin thonin: Nuk kemi parë përpara,
dhe pas një njeri të tillë. Ai nuk fliste shumë, por fjalët e tij nuk
harroheshin.
Edward Gibbon: Ata që e urrejnë Muhamedin(a.s), nuk e njohin
atë…
Tolstoi: Muhamedi(a.s) gjithmonë ngritet mbi
Evangjelizmin-Krishterizmin, ai nuk e konsideron veten si Zot, dhe veten nuk e
krahason me Zotin, për muslimanët Nuk ka Zot tjetër pos All-llahut, dhe
Muhamedi është i dërguari i tij, këtu nuk ka dyshim…
Mahatma Gandhi: Doja të shihja një njeri që ka hyrë në
zemrat e miliona njerëzve. Besnikëria e tij ishte kushtimi i vetës ndaj shokëve
dhe pasuesve, ndërsa trimëria e tij vinte prej lidhjes së fortë që e kishte me
Zotin dhe fenë.
Napoleon Bonaparta: Unë shpresoj se nuk është larg koha kur
do të bashkohen njerëzit e edukuar të të gjithë vendeve për të vendosur një
regjim unik bazuar rregullave të Kur`anit të cilët janë të vërteta dhe të cilat
mund të çojnë njërzimin në lumturi…
Otto Von Bismarck: Ndihem shumë i trishtueshëm pse nuk isha
bashkëkohësi yt Ej Muhamed(a.s)
Annie Besant: Sa herë që lexoj për Muhamedin(a.s), më bën që
të ndiej më shumë respekt dhe admirim për të.
Gottlieb Wilhelm Lietner: Muahamedi(a.s) kurrë s`ka
deklaruar për veten, se është i pagabueshëm. Në një cast, gjatë zbritjes së
Shpalljes, ai u qortua rreptësisht, sepse në kohën kur ishte duke folur me disa
njerëz nga paria e Mekkës, ai ktheu shpinën dhe nuk iu përgjigj një të verbëri.
Megjithatë, Muhamedi(a.s) e komunikoi këtë shpallje, gjë që me siguri s`do ta bënte,
sikur të ishte mashtrues, ashtu sikurse e konsiderojnë disa të paditur, në
mesin e të krishterëve.
James Michener: Vënia e Muhamedit(a.s) në krye të listës së
personaliteteve me influencë në botë mbase mund t`i befasojë ca lexues, e të
tjerë t`i bëjë të pyesin për një rangim të tillë, por ai ishte njeriu i vetëm në
histori i cili qe bindshëm më i sukseshëm si në aspektin fetar, ashtu edhe në
atë profan.
Martin Lings: Pejgamberi a.s dhe familja e tij jetonin një
jetë plotë kursime. Aisheja tregon se përpara marrjes së Hajberit, ajo nuk
kishte ngrënë kurrë hurma aq sat ë ngopej.
Washington Irving: Muhamedi(a.s) ishte vula e lajmëtarëve
dhe më i madhi i të dërguarve, të cilët All-llahu i dërgoi që të ftonin
njerzimin që ta adhuronin vetëm Atë.
George Wells: A ke dëgjuar se një njeri, pa cilësi të mira
mund të merret për shok? Ata, që e njohën më miri Muhamedin(a.s), ishin po ata,
që e besuan më së tepërmi. I besoi Hadixhja r.a, e cila tërë jetën, që bashkëshorte
e dashur. Ebu Bekri r.a, dëshmoi për këtë, ai asnjëherë nuk u hamend në besnikërin
e tij ndaj Pejgamberit a.s dhe e besoi atë. Është e vështirë, për çdo njeri, që
të lexoj për ato ditë, e të mos e besojë Ebu Bekrin r.a dhe Alirun r.a i cili në
ditët më të vështira, rrezikoi jetën pëe hir të Pejgamberit a.s
John Davenport: Muhamedi a.s ishte dinjitoz me të mëdhenjtë,
kurse modest me të vegjlit, duke shkaktuar mahnitjen e të dy palëve. Edhe pse i
pashkolluar, ai ndikonte tek njerëzit, sikurse mësuesi tek fëmijët. Asnjëherë
nuk dëshironte të ngrihej mbi të tjerët. Vazhdimisht e përsëriste barazinë në
mes njerzve si krijesa të All-llahut dhe
e ndante kafshatën me ish-skllevërit.
