Cdo rrahje pulsi me shpie në meditim,

Shpresoj meshirën Tënde pas fundit të jetës

Besova atë që  kishe porositur Ti

Edhe kur thane:  `materia është  permanente, vet baza e vetës`.

Në çdo cep të tokës  takova dëshmi

Shpjegime të  qarta dhe racionale

Cdo gjëje  në jetë i  vendose një urtësi

Duke kuptuar që njeriu  ishte urtësia më e madhe.

Sjellën shumë spekulime, teori  komike

Mbi jetën e vdekjen që e quajnë: ` kaos`

Cdo zhytje në shkencë i detyroi  të thonë;

Sic tha Aristoteli: `Ti je Lëvizësi  i Parë mbi këtë kozmos`.

Njeriu e le të lirë, të gjykoj sipas vullnetit

Edhe pse e krijove për të vetmin qëllim,

Të fitoj dashurinë dhe meshirën Tënde,

Dhe të të Lartësoj duke të bërë  Adhurim.