I Bukur është shiu

         I bukur është shiu

Tokën e çau thatësia

Malet u zbehën e u than shumë

Nuk kishtë freksi kohë të gjatë

Dhe mes fshatit nuk kishte lum.

Të mbjellat që mbin gati po thaheshin

Liqejt më nuk po furnizonin me ujë

Peshqit ndiheshin në rrëzik

Një lutje njëri tjetrit i drejoheshim, thuj!

Gjithë çeshmat e fshatit provova,

Ishin të shterrurra e të mbyllura me dry,

Ndihesha kaq nervoz që nuk po geja ujë,

Po digjeshim nga etja, u bëm shkrum e hi!

Zbardhi mëngjesi, rrezet marshuan

Sa natë e gjatë sa shumë makth e mund

Piva kaq shumë uj pandal,kur u zgjova

Dhe thatësisë,ëndërrave, po edhe etjes i dhash fund.

Macës ujë i jepja çdoherë, që prej ëndrrës atë ditë,

Ujë kishte gjithkund, ndihesha sikur në det

Lumejt me vrull fshatin kalëronin,

Dhe shi shpesh lëshonin retë!

Një  ditë diele dola në fshat

Vështroja fshatarët dhe seç  doli një frymë,

Papritur koha u keqësua shumë

Nga shiu i shumtë, nën një çati hymë.

Shiu spo ndalej dhe u laga shumë,

Thash me vete ‘pse s`ndalet ky shi’

Në moment mu kujtua ëndrra, makthi, thatësia

Thash Faleminderit o Allah, dhe leht qesha nën çati.