JAKUP ASIPI

Të ndjej brenda meje kur flet

Zemra më dridhet kur të studijoj

E fiki dritën para se të flej gjumë

Një ligjerat të re tëndën ndëgjoj

Shpesh me merr gjumi, ti ende flet

Them karshi teje, ndjehem sa i mjerë

Te dua aq sa nuk i besohet askujt

Brenda meje thellë të ndjej.

Si u bëre kaq i madh  në këtë vend

Si i dhe kuptim kaq shumë jetës

Eshtë shumë e veshtir  me këta njerëz

Ndaj tash të vajtojnë, pas vdekjes

Shume shpirtngushtë ky popull janë

Njeriun e sinqertë se lën të qetë

Të drejtit si duan dot pranë

Në ndryshimin për të mirë, i lën vet.

Dituria yte çdo gjë e përshkoj

Mes zemrave të njerzve lotët ngrinë

Nuk mundem do të të harroj,

Të duam shumë, ne brazt e rinjë.

Edhe po t`i shpreh të gjitha ndjenjat varg

Se them dot, se ti je vet vyrtyti

Ti që pas vdekjes u bëre më i gjallë

Ty o trim,  Jakup Asipi