Ish kjo, a s`ish "dashuri"

Je shikimi që me shpon si gjemb, nje dore engjullore, je ti.
Hija, qe me je ngjitur pas, jam unë, qe srri dot pa ty, I virgjer ne dashuri.
Je rrembyese zemre, lart në qiell ikën zemra bashk me ty, vrasese ne nje seri.
Ty, që strukem thellë në ty, zemrën tënde, fole për dashuri, je ti.

Je hënë e përgjysmuar, yjeve duke bredhur n`mesnate, ti.
Pranvere gjelbëruese, nje vere me lule, thërrim e njome në dashuri.
E dlirë, romantike, princesh që shkruan poeti në poezi, je ti.
Shtanguar mbes gjithë naten, kur takohemi ëndrrave udhëkqryqeve ne dy.

Ndaj t`i falë fjalët dhe lotët, se të ndjej në të gjithë stinët, ti
Kalëroj, ëndrrave fjetur e zgjuar, harruar mbes për ty.
Je deshirë, ngrohtësi që qenia ime e do dhe i duhet.
Edhe pse “të dua” pa të njohur nuk thuhet

(Sepse se di cila je ty. Ndaj askush as un se di ish kjo a s`ish “dashuri”).