Nuk thehet krenaria e as përdhoset,ah dashuria
sikur monedhat ne xhep, çelikt, nuk njolloset krenaria
Nuk braktiset zemra, e sbën atë harruar
përderisa, vrullshëm rrah, puls i dashuruar
Të kujtohen fjalët, dita e takim i parë
çdo dashuri në vete brumosur me mallë, të rrallë..
Sikur i gjithë qielli mbi ne kishte zbritur
çdo yll në vete, mbi kishte ndritur..
Vallë të kujtohet nata e teatrit, ku m`i vidhje çastet
dhe zbritja poshtë, bashkuar si realiteti me "rastet"
Si mund t`i harrosh letrat që t`i kam dërguar
e si mund t`a harrosh, zemrën, zgjuar, trazuar..
Eja, po të pres zgjuar si lule e njomë, jo tharrë..
eja pranë meje, këtu e ki vendin, dashuri e fundit..
"dashuri" e parë!